ترو خدا بیا بخون:
در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم
در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کردم
در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم
در حین دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی و اکنون نیستی ایستادم و آرام گریه کردم
ولی اکنون می خندم آری میخندم به تمام لحظه های بچگانه ای که به خاطرت اشک هایم را قربانی کردم
ترو خدا بیا بخون:
در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم
در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کردم
در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم
در حین دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی و اکنون نیستی ایستادم و آرام گریه کردم
ولی اکنون می خندم آری میخندم به تمام لحظه های بچگانه ای که به خاطرت اشک هایم را قربانی کردم
با هر صدای زنگی که میاد فکر می کنم تو ای
تو بودی که به من خنجر دلتنگی زدی
وای از اون روزی که من از عشقمون دل بکنم
تو رو فراموش کنم و دلو به دریا بزنم
بعد از مدتها آمدم با خبرهای جدید
مجله تایم:آمریکابه اسرایل گفت از خیال حمله به ایران بیرون بیاید
کروبی:خاتمی بیاید یا نیاید رای من کم نمی شود
خبر کذاری فارس»توکلی:تصمیمی برای کانیداتوری ندارم
فارس»مطهری:قانون در مورد نور چشمی ها اجرا نمی شود
مهر»الهام:احمدی نزاد رارئیس جمهور می کنم
منتظر بمانید
اگر یام نگذارید دیر به دیر به روز میشه
موسیقی زیرزمینی
در واقع موسیقی زیرزمینی نحله‌ای فرهنگی و اجتماعی است (بخوانید ضدفرهنگ و ضداجتماع) که نوع خاصی از زندگی را به اقشار مختلف به ویژه نوجوانان و جوانان عرضه می‌کند :
در این موسیقی ویژگی‌های یک زندگی عبارتند از :
1) شیوة زندگی به سبک فراآمریکایی ، یعنی افراط در رعایت ارزش‌های آمریکایی و به طور کلی غرب در زندگی .
2) دوری‌گزینی از مسائل سیاسی.
3) پرهیز از موضع‌گیری‌ها درباره رویدادهای مختلف .
4) برخورد به اصطلاح طنزآمیز با مسائل اجتماعی.
5) بی‌بند و باری در تمامی عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی.
6) بیتوجهی به نقش خانواده و به ویژه والدین.
7) گرایش مفرط به عشق نه به معنای واقعی بلکه به معنای نازل و مبتذل روابط جنسی .
8) گرایش به مواد‌مخدر از جمله سیگار به هر میزان ممکن.
9) استفاده از کافی‌شاپ و پارتی‌های شبانه به عنوان تفریح، کانون تجمع و ...
10) بیتوجهی به مسائل اقتصادی خانواده و جامعه.
11) گوشه‌گیری و انزوا طلبی در روابط فردی و اجتماعی .
2) جاذبه‌های مجازی
به طور کلی جاذبه‌های این نوع موسیقی شامل موارد ذیل است :
الف) نوعی بی‌مسئولیتی را ترویج می‌کند
ب) هیجان‌زا و محرک است
ج) تحریک‌کننده جنسی است
ه) ساده و قابل فهم است
و) از لغات روزمره استفاده می‌کند
ز) خواندن اشعار به زبان محاوره
د) ویژگی‌های عشقی دوره نوجوانی را دارد
ادامه دارد
لطفا ایمیل خود را درقسمت نظرات قرار داده تا ادامه مطلب برای شما ارسال شود یا دوباره از این وب بازدید کنید
این مطلب را از یک وب آوردم
تاین متن رایکی از به درخواست دوستانم در وبلاگ گذاشتم مطالب خوبی هستند
موسیقی پاپ ، پس از دوم خرداد سال 1376 ، یک بار دیگر به صحنه برگشت . بازگشتی نافرجام که به دلیل نداشتن زمینه مساعد هیچ‌گاه به ثمر ننشست و تنها برگی دیگر بر دفتر ابتذال موزیک پاپ ایرانی افزود اما خیلی زود ، جای خود را در بین برخی هواداران جوان موسیقی باز کرد و در همان سال‌های نخستین (بین سال‌های 77 تا80) چهره‌هایی نظیر « خشایار اعتمادی» ، « شادمهر عقیلی » ، « قاسم افشار » ، « علیرضا عصار » ، « سعید شهروز » و .... در سایه این نوع موسیقی به شهرت رسیدند .
به عبارت دیگر ، موسیقی پاپ پس از دوم خرداد سرآغاز هیچ تحولی نبود و مدعیان این سبک از موسیقی ، فقط به تقلید از آثار گذشته اکتفا کردند و آثار آنها ، هیچ نشانی از خلاقیت و نوآوری با خود نداشت .
اگر چه بسیاری از صاحب‌نظران ، پیش‌بینی می‌کردند که روند موسیقی پاپ در داخل کشور بهتر و پس از چند سال ایران هم دارای موسیقی پاپ استاندارد خواهد داشت اما پس از چندی ، حتی خوش‌بین‌ترین کارشناسان موسیقی ، از این جریان مهار‌ناپذیر ، قطع امید کردند و در مصاحبه‌های خود به صراحت اعلام کردند که این حرکت شتابزده ، سرنوشت خوبی نخواهد داشت .
به عنوان مثال « کوروش یغمائی » (1) در همان سال‌های نخست رویکرد به موسیقی پاپ مدعی شده بود :
« .... موسیقی پاپ ایران به باز کردن شیر آبی بعد از 20 سال می‌ماند که ابتدا آبی زرد و غیرقابل استفاده از آن بیرون می‌آید و رفته رفته زلال خواهد شد ... » (2)
اما او نیز این حرف خود را پس گرفت و در مصاحبه‌ای جنجالی در سال 1382 از ابتذال این نوع موسیقی پرده برداشت و گفت :
« .... دکان موسیقی پاپ را تخته کنید . با نخریدن آلبوم‌های موسیقی
پاپ این تجارت کثیف را تعطیل کنید . موسیقی پاپ با این شکل و شیوه ، هیچ پیامدی جز تخریب ذهن جوان‌ها ندارد » (3)
با نگاهی اجمالی به سیر فعالیت موسیقی پاپ در ایران می‌توان دریافت که شاید حق با « کوروش یغمائی » بوده و در این زمینه ، مشکلات اساسی وجود دارد .
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز ـ خواسته یا ناخواسته ـ در به وجود آوردن این مشکل دخالت داشته‌اند و شاید خواسته‌اند که در مقابل پاپ لس‌آنجلسی ، پاپ ایرانی را با اقدامی سریع جایگزین آن نمایند تا ذهن جوانان کمتر به آن طرف آب معطوف شود .
